
ابوزید عبدالرحمن بن محمد بن خلدون حَضرَمی معروف به «ابن خلدون» در سال ۷۳۲ هجری قمری/ ۱۳۳۲ میلادی در تونس متولد شد. خانوادۀ او از اعراب جنوبی عربستان بودند که پس از پیروزی مسلمانان بر مردم اسپانیا وارد این شهر شدند و تا زمانی که بین آنها و مسیحیان اختلافی پیش آمد در این شهر بودند و پس از آن به سمت تونس حرکت کردند و در آنجا ساکن شدند.
این نوشته نقدی است بر مقدمه این خلدون از نظر دو موصوع اساسآ روشی (متودولوژیک) در آن: اول «چارچوب نظری» یا «الگوی ذهنی» که او برای علم جدید خود، علم العمران، در آن طرح و عرضه کرده، و دوم تصوری که او از «ثمره» و فایده علم جدید خو داشته است. و از نتیجه گیری های اساسی این بررسی…
این مقاله را از لینک زیر دریافت کنید: